یادداشتی به مناسبت روز جهانی موزه

نام موزه برگرفته از کلمه فرانسوی musée و به معنای مکانی است که مجموعه‌ای از آثار باستانی و هنری در آن به  معرض نمایش در‌می‌آید و مرد بازدید علاقمندان قرار می‌گیرد. در یوتان باستان موزه نام تپه‌ای در آتن بود که در آن عبادتگاهی برای موزها (الهه‌های هنر و صنعت یونانی ) قرار داشت.
شاید اولین موزۀ ایرانی را بتوان موزه همایونی ناصرالدین شاه نام برد که  به دستور وی در ضلع شمالی کاخ گلستان تشکیل شده بود و در برگیرندۀ هدایای خارجی و جواهرات سلطنتی بود. البته اگر مجموعه‌هایی چون «چینی خانۀ» آستانه شیخ صفی الدین اردبیلی را موزه به حساب آوریم تاریخ موزه در ایران به خیلی پیش‌تر برخواهد گشت.
در سالهای بعد موزه های مختلفی در ایران شکل گرفت که می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
1302 موزه نظامی
1309 موزه هنر و صنایع
1312 موزه مردم شناسی
1314 موزه آستان قدس رضوی
1316 موزه ایران باستان
1341 موزه تبریز (موزه آذربایجان)
1350 موزه هنرهای معاصر و فرش
 1328 موزه تاریخ دانشگاه تبریز
موزه تاریخ دانشگاه تبریز علاوه بر قدمت از لحاظ ماهیت نیز در نوع خود منحصر به فرد است و اولین موزۀ آکادمیک و دانشگاهی کشور به شمار می‌رود. در این موزه حدود 640 قطعه اشیای تاریخی و هنری نگهداری می‌شود که برخی در نوع خود بی نظیر هستند؛ بخصوص مجموعۀ چینی‌های آبی - سفید این موزه بسیار نفیس هستند.
 

یادداشت از:  غفار عبدالهی متنق